"Ik begon met blokfluitles op m'n vijfde. Drie jaar later kwam daar altfluitles bij. Ik was twaalf toen de direkteur van de muziekschool mij hoboles ging geven. Een paar jaar later kwam daar pianoles bij. Die kreeg ik van mevrouw Jordans, familie van de Andriessens.

Op m'n negentiende ging ik studeren aan het Conservatorium in Rotterdam. Na verloop van tijd vloog de professionele muziekwereld mij naar de keel en besloot ik m'n studie te beëindigen. Die wereld was voor mij veel te hard. Teveel ellebogenwerk. En ik wilde ook niet als soliste verder...

Ik besloot om les te geven - aan amateurs tussen de schuifdeuren, zonder dwang. Mijn hoboleraar, meneer Kingma, was mijn grote voorbeeld. Zoals hij in het leven stond en met muziek omging, zo wilde ik ook lesgeven. Hij gaf me z'n passie door. Nog dagelijks gebruik ik termen van hem, en alles wat hij mij ooit heeft meegegeven deel ik met mijn eigen leerlingen."

"Ik bouwde een mooi bedrijf op met veel leerlingen. Toen trof ik mijn nieuwe partner in Groningen. In 2007 besloten we dat ik naar het noorden zou komen. De eerste twee jaar reed ik nog wekelijks heen en weer maar toen ik ook in Groningen leerlingen kreeg, stopte ik met de lessen in Leusden. Ik voel me hier echt op mijn best.

Ik geef sinds 1984 les. Eerst bij mij thuis maar sinds een jaar of twintig het liefst bij de leerlingen thuis. Ze spelen dan in hun eigen omgeving, op hun vertrouwde instrument.

Sommigen komen liever bij mij thuis en dat is geen probleem.

Ik leg me momenteel toe op autistische kinderen. Kinderen die in hun eigen wereldje zitten en de helende werking van muziek ten volle benutten."

"Ik heb een droom: met verschillende docenten bij elkaar een muziekschool beginnen. Geen traditionele maar een laagdrempelig gebouw, met gezellige ruimtes. De leerling staat centraal. Docenten kunnen op niveau met elkaar praten en ideeën uitwisselen. Er is voortdurend hulp en je kan op diverse plekken gezellig met elkaar samen musiceren."